Κούνησε την ουρά σου και τσίριξε από χαρά! Δείτε μόνο αυτό το ζευγάρι!
Εάν είστε νέος στο Διαδίκτυο, πιθανότατα έχετε συναντήσει ιστορίες σχετικά με ζώα που επιστρέφονται στους ιδιοκτήτες τους μετά από εκατοντάδες μίλια. Σήμερα θα πούμε (και θα δείξουμε) μια εντελώς ασυνήθιστη ιστορία: φιλία, ή μάλλον αγάπη, μεταξύ ενός πιγκουίνου και ενός ανθρώπου.
Το 2001, ένας 71χρονος συνταξιούχος κτίστης ονόματι Joao Pereira de Souza, από ένα μικρό χωριό σε ένα νησί κοντά στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, βρήκε ένα μωρό πιγκουίνο στα βράχια, να πεθαίνει και να είναι καλυμμένο με λάδι. Σκούπισε το λάδι από τα φτερά, ονόμασε τον μικρό πιγκουίνο Τζίντζινγκ και τον τάιζε με ψάρια κάθε μέρα μέχρι να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Αυτή ήταν η αρχή μιας ισχυρής και εξαιρετικής φιλίας μεταξύ πιγκουίνου και ανθρώπου.
Μια εβδομάδα μετά τη διάσωση, ο Joao προσπάθησε να απελευθερώσει τον πιγκουίνο πίσω στη θάλασσα, αλλά το πουλί αρνήθηκε να αφήσει τον σωτήρα του. Μετά από άλλους 11 μήνες ζωής με τον Joao και το εμπόριο με το σμόκιν της παιδικής της ηλικίας για δύσκαμπτα φτερά, η Jingjing απέπλευσε σε έναν άγνωστο προορισμό.
Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, ο Joao συνάντησε ξανά τον Jingjing στην παραλία και επέστρεψαν μαζί στο σπίτι.
Για πέντε χρόνια, η Jingjing έζησε με τον σωτήρα της πέντε μήνες το χρόνο και περνούσε τον υπόλοιπο χρόνο της στις ακτές της Αργεντινής και της Χιλής.
Πιστεύεται ότι κάθε χρόνο κολυμπάει πάνω από 8.000 χιλιόμετρα για να συναντήσει τον άνθρωπο που τον έσωσε.
«Αγαπώ αυτόν τον πιγκουίνο σαν το δικό μου παιδί και νομίζω ότι με αγαπάει και αυτός. Δεν αφήνει κανέναν να τον αγγίξει, αλλά αν κάποιος προσπαθήσει, αρχίζει να ραμφίζει. Ξαπλώνει στην αγκαλιά μου, με αφήνει να του κάνω ντους, με αφήνει να του ταΐσω σαρδέλες και να τον πάρω», είπε ο Joao.
«Όλοι λένε ότι δεν θα επιστρέψει σε μένα, αλλά επιστρέφει εδώ και τέσσερα χρόνια».
«Έρχεται να με δει τον Ιούνιο και έρχεται σπίτι τον Φεβρουάριο. Κάθε χρόνο γίνεται πιο στοργικός και νομίζω ότι είναι πιο χαρούμενος που με βλέπει».
«Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Νομίζω ότι ο πιγκουίνος βλέπει τον Ζοάο ως μέλος της οικογένειάς του. Όταν τον βλέπει, κουνάει την ουρά του σαν σκύλος και τσιρίζει από χαρά», είπε ο βιολόγος καθηγητής Krajewski στον Independent.
